Viajes & Pobreza
Door: Wille
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
30 Maart 2014 | Mexico, Mexico-stad
Grote donkere wolken en gerommel in de verte nemen de tot nu toe staalblauwe dag over, de wind suist door het flatgebouw en doet alle deuren klapperen. Ik ben alleen thuis, verheugend op wat verkoeling na een snikhete week, zojuist een Hollandse hitjeslijst uit mijn Vinea-tijd aangezet om in de sfeer te komen voor een digitale brief aan mijn Patria.
Hoewel dit deel van het Noordelijk halfrond dezelfde seizoenvolgorde heeft als bij jullie voelt de primavera hier toch wel als een zomer waar we in Nederland alleen maar van kunnen dromen. En dat is dan ook een klein probleempje; naar oud-Hollands gebruik wil ik bij een zonnige dag naar buiten vliegen, liefst in een rokje en genieten van verkoeling aan zee of zwembad. 1. de stress dat het weer morgen wellicht omslaat is hier overbodig, 2. met een rokje is de aandacht van de muchachos niet te harden en 3. in plaats van de Z van zee & zwembad hebben we hier de S van smog. Het is niet zo dramatisch dat je het einde van de straat niet meer ziet, maar met de komst van de hitte is het stofgehalte extreem gestegen met wakker worden van tranende ogen tot gevolg.
Helaas heb ik tot eind Mei toch ook nog wel enige, ahum veel studieverplichtingen dus droom ik in het klaslokaal van mooie reisbestemmingen en pak ik elk zonnestraaltje wat ik pakken kan in mijn pauzes (vinden die Mexicanen maar raar, ja die Hollandse roots he..).
Overigens mag ik helemaal niet klagen, want in februari en maart heb ik de nodige reisjes gemaakt in de weekenden. Zo kwam Grunnings vriendinnetje Annelot haar laatste week in Midden-Amerika in mijn metropool en daarbuiten doorbrengen. Enig om weer op een typisch Zuid-Amerikaanse busterminal te staan met alle oficinas, verkopers en eetstalletjes in de rij voor een nieuwe bestemming (voelt alsof ik weer 4 ben en bijna een ijsje met kauwgombal krijg). Samen naar het provinciale Oaxaca met prachtige koloniale laagbouw, op een kruispunt van valleien met heerlijke schone lucht. Hier geen brave faculteit-outfit, maar een jurkje en corona op het terras. Nou dan vergeet je Simon Bolívar en zijn consorten al sne! Ook zo heerlijk om in je moedertaal over iedereen te roddelen die je tegenkomt en in een half woord elkaar te begrijpen. Naast de stad ook de Azteecse overblijfselen in Monte Alban bezocht en genoten van verkoeling op de top van een heuvel in een natuurlijke poel.
Na Loet uitgezwaaid te hebben, volgde alweer het carnaval in Veracruz, het Mexicaanse Rio. Ik voel me al stijf als ik op een huisfeestje de salsa met mijn Colombiaanse amigos dans, maar bij het zien van de elastieke heupen van de typische danseressen in glitterstrings en verentooien, blijkt er dus nog een grotere achterstand te zijn tussen mijn moves en die van de latinos. Onder het mom 'always keep that growth mindset' blijf ik het proberen, hopend dat mijn blonde haar meer opvalt dan mijn ongecoordineerde voeten. Zo ook in een hippe club in Acapulco, waar we dankzij een feestdag op maandag een lang weekend naar toe konden. Europese prijzen en afschuwelijk decadent, nooit gedacht ooit binnengelaten te worden in een club met skyline over de baai & stad.
Natuurlijk is zo'n ambiance zenuwprikkelend, maar voel me toch ook wel ongepast. Ik kan het makkelijk betalen, maar de helft van de Mexicanen -50 miljoen schoon aan de haak- leeft in dit land in armoede. In DF zie ik dat niet elke dag, maar op elke toeristische plek zijn bedelaars en als je op een reisje de stad uitrijdt kijk ik je minimaal half uur tegen krotten aan. Het is een land met de rijkste man ter wereld, telecombaas Carlos Slim is goed voor ruim 72 miljard US Dollar, maar een groep even groot als mijn eigen bevolking leeft in extreme armoede met 1 maaltijd van maismeel per dag. Ik ga dat probleem helaas niet in mijn tijd hier kunnen oplossen, maar ik speel wel met de gedachte in juni nog een weekje vrijwilligerswerk te zoeken (zeg maar, 8 of 9 weken paradijslijk backpacken zal niet een grote kras op de herinnering geven'.
Gek om te bedenken dat we alweer op de helft van ons semester zijn! Vooral om dat daarna bijna alle latino exchange studenten meteen terugkeren naar hun landen en het hier gecreerde wereldje hier ophoudt te bestaan. Dat betekent dat er langzamerhand allerlei lijstjes worden gemaakt wat we sowieso nog willen doen, maar ook dat de eindwerkstukken en essays in hun eerste versie al over een paar weken af moeten zijn. Tot nu toe houd ik mijn oogkleppen stevig op, want ergens denk ik dat sommige docenten nu al weten welk cijfer ze me geven en braaf op tijd beginnen of lastminute praktijken niet erg veel gaan uitmaken. Over twee weken is het Semana Santa en vertrekt iedereen naar exotische bestemmingen aan de Mexicaanse kust. Deze laat ik nog even wachten tot Juni/Juli, om nu mijn kans te pakken om van een zeer interessante politieke cocktail te proeven: Cuba! Met de eerste scheurtjes in het communistische bewind wilde ik daar héél graag naar toe, voordat het eiland definitief zal veranderen. Ongelooflijk benieuwd wat ik daar zal aantreffen, het wordt in elk geval een heel bijzondere 23e verjaardag zonder mogelijkheid voor contact met fam en vrienden (wellicht een mailtje, maar internet is nog te prematuur voor Skype). Ongetwijfeld zal ik in mijn volgende blog hier uitgebreid over vertellen. Na Cuba volgt natuurlijk nog Día del Rey op de Ambassade, kom maar op met die oranjebitter! Hoewel ik Nederland nauwelijks mis, was een stukje appeltaart (mijn verjaarscadeau aan landgenoot/vriendinnetje Tessel in Mex) toch wel héél erg lekker...
Tot schrijfs,
besos Wille
-
30 Maart 2014 - 20:05
Flore:
toevallig bedacht ik net eens te kijken hoe het jou vergaat en lees ik een blog van vandaag! de andere zal ik binnenkort lezen, want er is iets misgegaan met mijn aanmelding aan het begin van je verblijf.
fijn om te lezen dat het je goed gaat en dat je volop mogelijkheden creëert om nog meer van het land en andere landen zelfs te zien! ben je ook al geweest in Xochimilco ? erg toeristisch, maar je moet het meemaken.
verder geloof ik dat je meer terrasjes dan piramides hebt gezien tot nu toe! geniet van alle nieuwe ervaringen en tot een volgende keer. Dag, Willemijn !
-
31 Maart 2014 - 06:32
Louise:
Lovin' it Wil! -
02 April 2014 - 14:39
Iris:
Hee Willie,
Nu toch alle vier je blogs gelezen, en moet ik weer door aan de studie, maar wat was het genieten! Enjoy Cuba tot de max en heel veel plezier! Echt heel gaaf dat je daar nu nog naar toe kan! Hier gaat alles lekker en zijn we ook alweer halverwege het semester, met alweer een tentamen week bijna achter de rug! Enjoy!!!
xxx knuffel en liefs,
Iris -
02 April 2014 - 15:29
Loet:
Zoo leuk om dit (terug) te lezen!! en allemaal zo herkenbaar nu! Wat was 't een fijn weekje :) Heel veel plezier in Cuba lieve Willa, hoop dat het net zo'n succes wordt als al deze tripjes. Enjoy!!!!!!!! -
11 April 2014 - 21:16
Dick Bär:
Vanavond komen we bij elkaar voor pizzas ter gelegenheid van mijn andere (bloedeigen!) kleindochter Ángeles die 9 is geworden; ik wed dat jij je haar zó niet kunt voorstellen. Ze is dan ook al begonnen om een meisje te worden, dwz de nuffigheid om mij niet te willen groeten, achter zich te laten. Nu komt ze zelfs spontaan naar me toe - het werd tijd!
Deze verjaardag is wederom aanleiding om me te herinneren aan morgen die van jou, die ook al een grote meid begint te worden! Je ben je in Cuba, leest dit misschien later, en misschien krijg ik hier ook geen reactie op maar goed, dat hoort erbij denk ik dan maar.
Willemijn, het beste met je biografie van Bolivar, nog een fijne tijd in Mexico, en voorts een prachtig levensjaar!
Liefs x-x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley